Indonesië

En toen kwam ik aan in Jakarta. Na een paar uur kwam Misha daar ook door de gate. Natuurlijk een geweldig moment. Ze had een erg lange reis achter de rug, waaronder 7 uur wachten in China. Hotel gevonden, luxer dan ik normaal heb. Maar ik was er blij mee dat ik het had gedaan. Toch even een goede start. Paar biertjes gekocht en al flink bijgekletst. Met de trein Jakarta uit, door ondergelopen straten; het avontuur begon al meteen. Via de noordkust, Pegalongan en Jepara, gingen we richting Yogyakarta. Nou, daar komt nauwelijks een toerist. Met als gevolg dat wij, met name Misha, dé attractie waren. Misha net koud uit Nederland kreeg het wel meteen voor de kiezen. In Jepara een lekkere luxe lodge kunnen vinden met zwembad; even bijkomen! Jepara is de plek van de houtbewerking en de export daarvan. Veel meubels ook. De meest prachtige dingen zie je daar. In onze lodge kwamen dan ook van allerlei mensen die zaken deden. Voor mij ook even wennen, na al die maanden in boeddhistische landen. Hier de islam, de moskeeën, hoofddoekjes. 25 jaar geleden ben ik hier geweest en ik vond het wel liberaal hoe mensen met hun geloof omgingen. Dronken ook wel een biertje, huwelijk met 1 vrouw, weinig hoofddoekjes (droegen hun Indonesische kleding). Nu heeft ongeveer de helft een hoofddoekje. Jongeren lopen hier wel erg bedekt. Maar giebelen even hard, willen op de foto met ons en vragen of ze foto's van ons mogen maken. Altijd weer aanleiding voor een gesprekje. Misha zit alweer in haar hostel met haar studiegenoten. En morgen hoor ik bij het immigratiekantoor of ik 30 dagen kan verlengen. Donderdag laatste afspraakje met Misha en vrijdag vlieg ik dan naar Makassar, Sulawesi. Vliegen is hier erg goedkoop, laat me verleiden de gemakkelijke weg te kiezen. Ook wel raar, eerst alles met boten, bussen en treinen en hier dus meer met vliegtuigen. Regenseizoen speelt ook wel een rol. Duurt lang als iets droog is. Maar al 3 dagen nauwelijks regen gehad!!! Duimen nu dat ik 30 dagen verlenging krijg!!